De Hangende Tuinen van Babylon waren een van de zeven wereldwonderen uit de oudheid. Aangenomen wordt dat zij rond 600 v. Chr. door koning Nebukadnezar II werden aangelegd. Men dacht dat de tuinen een paradijs op aarde waren, met prachtige bloemen en planten, en zelfs bomen. De tuinen zouden een complex irrigatiesysteem hebben gehad.
Waarom zijn de Hangende Tuinen van Babylon gebouwd?
Volgens de legende werden de hangende tuinen gebouwd voor koningin Amytis van Medië, die getrouwd was met Nebukadnezar II.
Amyitis, de dochter van de koning van de Medië, trouwde met Nebukadnezar om een verbond te sluiten tussen de twee naties. Haar thuisland was groen, ruig en bergachtig en zij vond het vlakke, zonovergoten woestijnlandschap van Mesopotamië deprimerend. Daarom besloot de koning haar op te vrolijken door ter ere van haar een kunstmatige berg met daktuinen aan te leggen.
Of de tuinen werkelijk hebben bestaan wordt nog steeds door historici betwist, maar het blijft een van de meest fascinerende verhalen uit de oudheid.
Het ontwerp van de tuinen
De tuinen waren gebouwd op een reeks terrassen, met muren en pilaren die het gewicht van de grond en de planten droegen. De terrassen werden bewaterd door een systeem van pompen en kanalen, die het water van de rivier de Eufraat omhoog voerden.
Volgens de Griekse historicus Diodorus waren ze ongeveer 35 meter breed en 35 meter lang en meer dan 30 meter hoog. De tuinen werden in etages gebouwd om zo op een theater te lijken.
De Griekse geograaf Strabo beschreef ze als volgt:
De tuinen bestaan uit gewelfde terrassen die boven elkaar liggen en worden ondersteund door kubusvormige pilaren. Deze zijn hol en gevuld met aarde om plaats te bieden aan de grootste bomen. Gebakken baksteen en asfalt worden gebruikt om de pilaren, gewelven en terrassen te bouwen.
De hoogste verdieping is bereikbaar via trappen, en aan hun zijde staan watermachines, waarmee speciaal daartoe aangewezen personen voortdurend water uit de Eufraat in de tuin brengen.
Wat hun doel ook was, de hangende tuinen van Babylon waren een technisch hoogstandje en een prachtig voorbeeld van menselijke kunnen.
De planten en bloemen in de tuinen
Op het eerste terras van acht meter hoog werden grote bomen geplant: platanen, palmbomen – dadelpalmen, dennen en ceders. Op het tweede, dertien meter hoge terras werden cipressen en verschillende fruitbomen geplant. Nog hoger, op de twee laatste terrassen, die minder uitgestrekt waren dan de andere, stonden anemonen en tulpen, lelies, irissen en rozen.
De gebruikte planten en bloemen werden zorgvuldig gekozen om een aangename en aromatische sfeer te creëren. De tuiniers maakten ook gebruik van hangmanden om hun planten op een meer in het oog springende manier uit te stallen.
Sommige geleerden geloven dat de tuinen ook gebruikt werden voor medicinale doeleinden, omdat veel van de planten geneeskrachtige eigenschappen hadden. Anderen geloven dat de planten gewoon bedoeld waren als een mooie oase midden in een hete, droge woestijn.
Meer over oude wereld wonderen
Het Mausoleum van Halicarnassus, een bijzondere liefdesverklaring
De stad Halicarnassus was ooit een bruisende metropool aan de kust van Turkije. Tegenwoordig is het een archeologische vindplaats in de Turkse stad Bodrum. Het
Het imposante standbeeld van Zeus in Olympia
Het standbeeld van Zeus in Olympia was één van de zeven wereldwonderen uit de oudheid. Het is vervaardigd in 466-456 BC door de kunstenaar Phidias.
Hoe kregen de planten water?
Strabo vermeldt wat waarschijnlijk het meest verbazingwekkende was voor de deze tuinen: het regende zelden! Dus moest de tuin worden geïrrigeerd met water uit de nabijgelegen rivier de Eufraat.
Dit betekende dat het water eerst omhoog moest worden geheveld om daarna via de terrassen naar beneden te stromen. Op deze manier kegen de planten op alle niveaus water.
Gezien het ontbreken van moderne machines en drukpompen in de vijfde eeuw voor Christus was dit een monumentale taak. Een mogelijke oplossing die de ontwerpers van de tuin wellicht gebruikten om het water te verplaatsen was de kettingpomp.
Een kettingpomp (hierboven te zien) bestaat uit twee grote wielen die via een ketting met elkaar zijn verbonden. Aan de ketting worden emmers gehangen. Onder het onderste wiel bevindt zich een bassin met een waterbron. De emmers gaan in het bassin en nemen water mee als het wiel wordt rondgedraaid. De emmers worden vervolgens door de ketting naar het bovenste wiel getild, waar ze worden gekanteld en in het bovenste bassin worden gestort. De ketting laat vervolgens de lege emmers zakken om ze opnieuw te vullen.
Een andere mogelijkheid is dat ze schroeven gebruikten om het water op te pompen. Deze techniek wordt traditioneel geassocieerd met Archimedes.
De Hangende Tuinen van Babylon of van Nineveh?
De locatie van de Tuinen van Babylon is al eeuwen een onderwerp van discussie.
Volgens Dr. Stephanie Dalley van de Universiteit van Oxford liggen de tuinen in werkelijkheid in de oude stad Nineveh. Deze stad ligt bijna 600 km verderop in Noord-Irak, in de buurt van het huidige Mosul. Nineveh was destijds de hoofdstad van Assyrië.
Dr. Dalley heeft allerlei oude kaarten met elkaar in verband gebracht om op die manier de vermoedelijke locatie van de tuinen vast te stellen.
Bestonden de Hangende Tuinen van Babylon eigenlijk wel?
Als we andere historici vragen naar de Hangende Tuinen van Babylon, suggereren deze dat de tuinen wellicht helemaal niet hebben bestaan:
- Er is geen historische verwijzing naar Nebukadnezar’s vrouw Amyitis (of andere vrouwen);
- Hoewel er talrijke verslagen zijn over de werken van Nebukadnessar, wordt in geen enkele daarvan melding gemaakt van een tuin;
- De hangende tuinen van Babylon worden niet genoemd door Herodotus (oude Griekse historicus, 484-425 v. Chr.) in zijn beroemde boek Historiën;
- Er is geen archeologisch bewijs voor de Hangende Tuinen van Babylon. Het is mogelijk dat er bewijs bestaat in (of onder) de Eufraat, maar dat op dit moment niet veilig kan worden opgegraven.
Deze historici suggereren dat de tuinen mythologische verzinsels zijn. De vermeldingen van goddelijke en fantastiche wezens door Strabo en vele andere dergelijke filosofen zouden dit bevestigen.
Wat zou er gebeurd zijn met de tuinen van Babylon?
Als de tuinen bestaan hebben zijn ze waarschijnlijk vernietigd door aardbevingen en/of overstromingen. Maar zoals gezegd, er zijn geen archeologische bewijzen die dit onderschrijven.
