Op 8 maart 2014 verdween vlucht MH 370 van Malaysia Airlines op mysterieuze wijze. De Boeing 777-200ER was met 239 mensen aan boord op weg van Kuala Lumpur naar Bejing. Het vliegtuig zou nooit aankomen.
De verdwijning van de MH370 is één van de grootste mysteries uit de geschiedenis van de luchtvaart. Wat is er gebeurd in de vroege ochtend van 8 maart 2014?
**** Wat weten we over vlucht MH370? ****
We weten wie er aan boord was
We weten zeker dat de piloot Fariq Hamid was. Hij was 27 jaar oud en nog in opleiding. Hij zou vliegen onder leiding van de gezagvoerder, Zaharie Ahmad Shah. Zaharie was een ervaren gezagvoerder van 53 jaar oud. Hij was getrouwd en had drie volwassen kinderen.
Ook weten we dat er tien stewardessen aan boord waren, allen van Maleise afkomst. Met elkaar was de bemanning verantwoordelijk voor 227 passagiers, waaronder vijf kinderen.
Later zou blijken dat er twee passagiers met een vals of gestolen paspoort aan boord waren. Dit waren asielzoekers uit Iran, die uiteindelijk in Duitsland asiel hoopten te krijgen. Uit onderzoek van de FBI blijkt dat deze twee mannen niets met de verdwijning van het vliegtuig te maken hebben.
Op deze pagina vind je de volledige lijst met een korte beschrijving van wie de persoon is. Het is een indrukwekkende site. Je leert hier de mensen kennen, die achter de getallen schuil gaan.
Het eerste deel van de vlucht verliep normaal
Het eerste deel van de vlucht liep volledig volgens schema. Via onderstaande video kun je de volledige conversatie met de verkeerstoren in Maleisië volgen.
De laatste opdracht aan de MH370 was om contact op te nemen met Ho Chi Minh (120.9) in Vietnam. Dit gebeurde niet. Om 01:19 uur lokale tijd waren de laatste woorden: Good Night Malaysian Three Seven Zero. Ondanks het feit dat het protocol vraagt dat je de woorden van de verkeerstoren herhaalt, was het antwoord van de gezagvoerder niet verontrustend. Het gebeurt vaker dat protocollen niet helemaal worden gevolgd.
Alle communicatiesystemen werden uitgeschakeld
Dit viel de verkeersleiding in Maleisië niet op omdat zij de vlucht net hadden overgedragen aan Vietnam. Ondertussen wachtte de verkeersleiding in Ho Chi Minh ruim 19 minuten op contact met het vliegtuig, voordat ze aan de verkeerstoren in Maleisië vroegen waarom het vliegtuig zich nog niet gemeld had. Vervolgens vragen ze aan een ander vliegtuig dat in de buurt vliegt of zij contact met MH370 op kunnen nemen. Dit lukte. Er was alleen wat geruis en gemompel te horen voordat ook het contact met dit vliegtuig werd verbroken.
ACARS en electrische systemen
Direct na het uitvallen van de transponder werd ACARS ( Aircraft Communications Adressing and Reporting System) uitgeschakeld. Dit systeem verstuurt automatisch boodschappen over de staat van het vliegtuig. Deze gegevens komen onder andere binnen bij de vliegtuigfabrikant en/of de vliegmaatschappij.
Tot slot zouden ook nog de elektrische systemen in het vliegtuig uitgeschakeld worden. Hierdoor viel ook de communicatie met de satellieten uit.
In 2020 komt de nieuwe Microsoft flight simulator uit. Het belooft één van de beste simulators tot nu toe te worden. Superrealistische beelden van de omgeving en vliegvelden.
Als je je tanden in dit spel wil zetten, is het aan te raden om niet met je muis of joystick te vliegen, maar om gebruik te maken van de controls van Saitek. Volgens ervaren piloten komt de ervaring dicht bij het echte vliegen.
Je kunt de aankoop aanvullen tot een complete cockpit met pedalen, vluchtinstrumenten en een radio.
Communicatieproblemen en misverstanden
Ondanks het feit dat het vliegtuig om 01:21 verdween, duurde het enige tijd voordat men de ernst van de situatie begon in te zien. Uiteraard probeerde men contact op te nemen met het vliegtuig, maar wat er precies gebeurd zou zijn, bleef onduidelijk. Pas om 05:30 werd contact gezocht met ARCC (Aeronautical Rescue Coordination Centre) over het verloren vliegtuig. Men mobiliseerde schepen en vliegtuigen om op zoek te gaan in de Zuid-Chinese Zee. Dit is de zee tussen Maleisië en Thailand.
U-bocht
Op 9 maart meldde het hoofd van de Royal Malaysian Air Force dat het vliegtuig mogelijk een u-bocht had gemaakt en was teruggevlogen richting de Andamanse Zee. Men baseerde dit op gegevens van particuliere radarsystemen. De zoektocht werd uitgebreid naar dit gebied. De U-bocht werd op de 10e maart bevestigd door Thailand, maar pas op 12 maart werd duidelijk dat ook de militaire radar in Maleisië een ongeïdentificeerd vliegtuig had gezien. Om 2:15 was het laatste signaal gezien boven de Andamanse Zee, ongeveer 320 kilometer ten noordwesten van Penang. Hierna was het vliegtuig ook buiten het bereik van de Maleise radar.
Opmerkelijk en nonchelant
Het feit dat een niet geïdentificeerd vliegtuig boven Maleisië kon vliegen zonder dat het onderschept werd door militaire vliegtuigen is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Na wat er op 11 september 2001 in Amerika is gebeurd, weet iedereen dat een vliegtuig ingezet kan worden als wapen. Deze nonchalante houding van de Maleise overheid was aanleiding tot allerlei complottheorieën. Tot vandaag de dag (eind 2019) houdt de Maleise overheid echter vol dat er correct is gehandeld.
Er is contact geweest met één mobiele telefoon
Opmerkelijk is dat uit de gegevens blijkt dat geen van de passagiers gebruik heeft gemaakt van zijn mobiele telefoon. Mogelijk kon dit niet omdat het vliegtuig te hoog vloog. Boven Penang is er echter een kort signaal geweest van de telefoon van de co-piloot, Abdul Fariq. Waarschijnlijk vloog het vliegtuig op dat moment zo laag dat een telefoonmast aangestraald kon worden.
Het vliegtuig heeft contact gemaakt met een satelliet, INMARSAT
Nadat de MH370 buiten het bereik van de Maleise radar was, werd het elektrische systeem (niet de transponder) weer ingeschakeld. Dit resulteerde om 02:39 in een signaal naar een satelliet van INMARSAT. Dit contact is volledig geautomatiseerd en werkt met een handshake protocol. Het is vergelijkbaar met ping-pong. De ping wordt door de satelliet uitgezonden en beantwoordt met een pong van het vliegtuig. Daarbij is de pong een echo; het heeft precies dezelfde inhoud als de ping.
Nu strooit een satelliet ontelbare pings het universum in en krijgt evenzoveel pongs terug. In de eerste plaats moest men dus de pings richting de MH370 laten corresponderen met de pongs. Vervolgens moest men berekenen waar de pong vandaan werd gestuurd.
Doppler effect
Hiervoor wordt gebruik gemaakt van het Doppler effect. Iemand van Inmarsat legt uit dat dit te vergelijken is met het naderbij komen van een trein. Hoe harder het geluid, hoe dichterbij de trein. Bij de berekening is rekening gehouden met de geschatte snelheid van het vliegtuig.
Zoeken in de Indische Oceaan
De afstand tussen de satelliet en het vliegtuig is een afstand die je alleen in een cirkel kunt uittekenen. In principe kan de MH370 zich op iedere positie op die cirkel bevinden. Dit betekent dat je vanaf het punt dat het vliegtuig van de radar verdween zowel in noordelijke als zuidelijke richting kunt zoeken. In de noordelijke richting zou het vliegtuig over China richting Kazachstan vliegen. In de zuidelijke richting zou het in de Indische Oceaan uitkomen. Het vermoedelijke eindpunt heeft te maken met het moment waarop de brandstof op zou zijn.
Een groot gebied in de Indische Oceaan is aangewezen als de plek waarop het neerstorten van MH370 het meest waarschijnlijk is. Vanaf april 2014 concentreert het zoeken zich in deze omgeving.
Men heeft brokstukken gevonden
Op 15 juli 2015 vond men op het strand van het eiland Réunion een onderdeel van een vleugel van de MH370. Réunion ligt ten oosten van Madagaskar en ten westen van Mauritius. Dit onderdeel, een flaperon, kon geïdentificeerd worden aan de hand van een serienummer en behoort zonder enige twijfel toe aan de MH370. Daarna zouden nog meer brokstukken teruggevonden worden aan de kusten van Madagaskar, Mauritius, Mozambique, Zuid-Afrika en Tanzania.
In totaal zijn er 27 brokstukken gevonden, waarvan slechts drie definitief geïdentificeerd zijn als onderdelen van één van de vleugels van de MH370.
**** Wat willen we weten over vlucht MH370? ****
Wat is er gebeurd nadat het contact om 01:19 is verbroken?
ACARS en de transponder zijn uitgevallen. Theoretisch is het op dit moment nog mogelijk dat er sprake is van brand in de elektrische systemen en dat de gezagvoerder en piloot diverse onderdelen uitschakelen en besluiten om terug te vliegen. Er zijn echter argumenten die dit tegenspreken:
Geen communicatie
Er is geen enkel bericht geweest dat er iets mis zou zijn. Nu staat de veiligheid uiteraard voorop en kan het even tijd kosten voordat iemand meldt dat er problemen zijn. Misschien dat ook het communicatiesysteem uitviel, maar de kans dat dit gebeurt, is uitermate klein. Er was niets dat op een storing of een hapering wees.
Grensverkeer
Het pad van de vlucht gaat in eerste instantie precies over de grens tussen Thailand en Maleisië. Dit maakt het extra lastig om te identificeren wat het ongeïdentificeerde vliegtuig is. Wellicht dat de piloot ook weet dat Maleisië liever niet zal toegeven dat zij met hun radar een deel van het luchtruim van Thailand kunnen zien.
Misschien dat er zelfs is gedacht dat het sturen van gevechtsvliegtuigen naar een grensstreek niet raadzaam is. Kortom alles lijkt erop te wijzen dat de piloot probeert gebruik te maken van allerlei mazen om maar niet op te vallen.
Bekende vliegroute
Bij Penang maakt het vliegtuig een bocht naar het noordwesten. Nu komt de MH370 op de route die de meeste vliegtuigen naar Europa maken. Het is daar druk en een extra stipje valt wellicht minder op. Uit de radar gegevens blijkt later dat het vliegtuig is uitgeweken en een andere hoogte heeft gevlogen om andere vliegtuigen te vermijden.
Inmarsat
Voor het oog zal het vliegtuig onzichtbaar zijn omdat de elektrische systemen zijn uitgezet. Drie minuten nadat de MH370 buiten het bereik van de Maleise radar is, gaat het elektrische systeem weer aan. Dit betreft niet de transponder of Alcars. Op dit moment wordt er een signaal naar INMARSAT gestuurd. De piloot kan niet weten dat op basis van deze gegevens de locatie van het vliegtuig kan worden berekend aangezien dit nooit eerder was gedaan.
Was er sprake van neerstorten of een zachte landing?
De vondst van de flaperon had als gevolg dat veel deskundigen zijn gaan filosoferen over het neerstorten van het vliegtuig van grote hoogte of een poging om het te laten landen op zee. Een deel van de mensen zegt dat er sprake is van neerstorten, omdat de onderdelen die worden teruggevonden, klein zijn. Het vliegtuig is volgens deze groep uit elkaar gespat.
De voorstanders van een landingspoging zeggen dat het betreffende onderdeel op een specifieke manier is afgebroken. Dit kan alleen kan voorkomen als de flappen waren gebruikt om af te remmen.
Beide partijen lijken goede argumenten te hebben, dus een definitieve conclusie is niet te trekken.
Wat is er met de passagiers gebeurd?
De meest rigoureuze theorie is dat de passagiers snel zijn uitgeschakeld door decompressie van de cabine. Zuurstofmaskers voor passagiers werken pas als je lager vliegt dan 15.000 voet en de kapitein had al meerdere malen aangegeven dat hij op 35.000 voet vloog. Overigens schijnt het melden van je hoogte niet volgens protocol te zijn. Een piloot meldt als hij van hoogte veranderd en niet dat hij de betreffende hoogte handhaaft.
Uit de radargegevens kan men opmaken dat het vliegtuig na de U-bocht is geklommen naar 40.000 voet. Passagiers krijgen dan te maken met G-krachten. Ze worden in hun stoel geduwd en kunnen nauwelijks bewegen. Decompressie werkt dan sneller. Binnen twee minuten zullen de passagiers bewusteloos raken en op die manier rustig overlijden. Ze zullen zich niet eens bewust zijn van de gebeurtenis.
In de cockpit bevinden zich echter zuurstofmaskers die wél werken. In geval van nood moet een piloot immers kunnen ademen om af te dalen naar een hoogte waarop de passagiers gebruik kunnen maken van de zuurstofmaskers.
Of dit werkelijk plaats heeft gevonden weten we niet. Het is alleen maar te hopen dat de passagiers en bemanningsleden niet te lang in angst hebben gezeten.
Wat was de vracht van MH370?
Er is veel discussie geweest over de batterijen die aan boord van het vliegtuig waren. Het betrof Lithium-ion batterijen die rechtstreeks van een fabriek ten noorden van Kuala Lumpur afkomstig waren. Lithium-ion batterijen kunnen zonder reden in brand vliegen. Er was sprake van een vracht van ongeveer 2500 kilo, afkomstig van een Motorola fabriek. Eerst dacht men dat dit allemaal batterijen betrof. Later werd dit bijgesteld. Er waren ongeveer 200 kilo batterijen aan boord. De overige 2250 kilo is niet precies gedefinieerd. Het zou om radio accessoires en opladers gaan.
In 2018 hebben de familieleden van de passagiers nog geprobeerd te achterhalen waar die 2 ton bagage precies uit bestond.
Nog niet zo lang geleden werd bekend dat er nog 89 kilo extra vracht aan boord was. Men heeft geen idee heeft wat dit zou kunnen zijn. Dit gewicht werd bijgesteld toen het vliegtuig al was vertrokken. Eén van de containers bleek zwaarder te zijn dan aanvankelijk was opgegeven. Dit leidt tot heftige speculaties. Is dit het gewicht van een kaper, die zich in de vrachtruimte had verstopt?
Is er op de juiste plaats gezocht?
Na vijf jaar zoeken in de omgeving waar volgens de berekeningen het vliegtuig zich zou moeten bevinden is men nog niets wijzer geworden. Men is nu op een punt gekomen om de zoektocht definitief op te geven. Maar heeft men eigenlijk wel op de juiste plek gezocht?
De pings van INMARSAT werden aangevuld met een vermoedelijke snelheid van het vliegtuig om zo het vliegpad te simuleren. Maar men is niet helemaal zeker van het beginpunt én men weet niet hoe snel het vliegtuig heeft gevlogen. Met andere woorden, het is mogelijk dat het vliegtuig totaal ergens anders terug te vinden is.
In december 2018 kwam een Deense ingenieur met een locatie in de buurt van Christmas Island. Professor Martin Kristensen heeft de gegevens opnieuw geanalyseerd en eindigt op een ander punt. Daar waar de berekeningen van INSARMAT uitgaan van een rechte lijn naar het zuiden, laat hij het vliegtuig lager en langzamer vliegen. Ook berekende hij dat het vliegtuig een paar bochten heeft gemaakt. Later hebben andere onderzoekers deze theorie geadopteerd en zijn met verklaringen gekomen dat deze optie ook consistent zijn met de brokstukken die gevonden zijn.
Wat was de rol van de Maleise overheid?
Uit een eindrapport van 2018 blijkt dat de Maleise overheid de schuld schuift naar de verkeersleiding. Zij hadden passender moeten reageren. Er zijn in dit verhaal veiligheidsprotocollen overtreden en hiervoor neemt niemand de verantwoordelijkheid.
Het feit dat twee passagiers reisden met gestolen paspoorten is achteraf bizar. De douane beschikt over een database van Interpol waarin alle gestolen paspoorten staan. Alle omringende landen maken gebruik van dit systeem, maar de minister die over veiligheid gaat, beweerde dat het systeem van Interpol langzaam is en dat het daarom niet wordt gebruikt.
Ook dat er geen poolshoogte is genomen toen men op de radar een niet geïdentificeerd vliegtuig signaleerde, is in deze tijd ook een onvergefelijke fout. De Maleise verkeersleiding had wel degelijk melding gemaakt van een vermist vliegtuig. De minister van defensie verklaarde achteraf te weten dat het om het vermiste passagiersvliegtuig ging en was daarom niet in actie gekomen. Het Youtube filmpje dat ik hierboven al gedeeld heb, zegt genoeg. Wat een pijnlijke verklaring!
Mentale toestand gezagvoerder
De Maleise politie heeft onderzoek gedaan naar de mentale toestand van de gezagvoerder. Men heeft niets verontrustends gevonden. Uit privé onderzoek van journalisten blijkt echter dat de gezagvoerder huwelijksproblemen had en volgens vrienden mogelijk leed aan klinische depressiviteit. Hij was eenzaam en leefde voor zijn werk.
Volgens de regering was het ook normaal dat hij alle gegevens van zijn vluchtsimulator had gewist, maar dat er op de gewiste harde schijf wel data waren terug te vinden over een route over de Indische Oceaan. Er waren zelf coördinaten van de omgeving waarvan men nu verwacht dat het vliegtuig neergestort zou zijn.
De minister-president van Maleisië was Najib Razak. Hij was in 2018 aan de macht en wordt op dit moment vervolgd voor corruptie. De ministers onder zijn bewind deden er alles aan om het eigen straatje schoon te vegen. Men wilde koste wat het kost geen fouten toegeven met gevolg dat de informatie vaak verwarrend of tegenstrijdig was. Deze houding heeft wantrouwen in de hand gewerkt, waardoor de meest uiteenlopende complottheorieën ontstonden.
Welke theorie is de meest waarschijnlijke?
Feitelijk is alles mogelijk. Geen enkele theorie is helemaal uit te sluiten, alhoewel er voor iedere situatie argumenten zijn om deze te ontzenuwen. De beveiliging tegen een kaping is na de aanslag op de Twin Towers in New York erg groot. De cockpit is afgesloten en de piloten kunnen via een camera zien wie er naar binnen komt. Bovendien is er aan de stuurknuppel een soort noodknop, die een piloot kan bedienen als er sprake is van gevaar. Bij een kaping altijd wel sprake van een doel, een aanslag zou worden opgeëist en als gijzeling zal men het vliegtuig ergens landen en losgeld eisen.
Zelfmoord van de gezagvoerder
Veel mensen geloven in de zelfmoord van de gezagvoerder. Het is zeker voor de hand liggend. Met zijn ervaring zal hij goed op de hoogte zijn van de FIR’s (vluchtregio’s) en hij heeft het moment van overdracht tussen Maleisië en Vietnam meerdere malen meegemaakt.
Ook zal hij de radarsystemen van de diverse landen kennen en daardoor precies een vlucht kunnen volgen zoals die nu is gereconstrueerd. Wat er bij mij echter niet ingaat, is dat je na het vermoorden van alle bemanningsleden en passagiers door decompressie van de cabine, meer dan zeven uur op je dood wacht. Je moet dan over stalen zenuwen bezitten (of je hebt middelen aan boord waardoor je het einde niet hoeft af te wachten).
Falen van het systeem
Falen van de systemen is dan een prettiger alternatief. Gezagvoerder en piloot veranderen dan in helden, die in eerste instantie omkeren om op een hen bekend vliegveld in Maleisië een noodlanding uit te voeren. Als blijkt dat dit niet kan omdat ook de elektrische systemen zijn uitgevallen, besluiten ze het vliegtuig in zee te laten storten. Het liefst op een rustige plek zodat er verder geen slachtoffers meer zullen vallen.
Het meest bizarre is dat we de ware toedracht waarschijnlijk nooit zullen kennen. Voor de nabestaanden is dit een vreselijke gedachte. Ze zullen nooit precies weten hoe hun geliefden zijn overleden.
Ondertussen leeft het mysterie op bij ieder brokstuk dat wordt gevonden en met ieder nieuw stukje informatie dat bekend wordt gemaakt.
Boeken over de mysterieuze verdwijning van de MH370
De boeken die ik over het onderwerp heb gelezen waren allemaal in het Engels. Alle boeken geven een goed inzicht in wat er is gebeurd en zijn in die zin goed te gebruiken als naslagwerk.
TIP!
Ik heb gekozen voor het luisterboek zodat ik het ook in de auto kon ‘lezen’.
Richard Quest werkt bij CNN en verscheen regelmatig op de televisie om verslag te doen van het nieuws over de vermissing van het vliegtuig.
Het boek doet verslag van wat er precies gebeurde in de eerste uren na de verdwijning. Het fijne van dit boek is dat het geschreven is vanuit de nieuwsgierigheid van een journalist, die met veel kennis van zaken uitlegt wat er mogelijk is gebeurd.
Ook dit boek heb ik gelezen.
Ean Higgins is een journalist die veel over het onderwerp heeft geschreven. Het boek is prettig geschreven en leest makkelijk.
In tegenstelling tot veel andere schrijvers vertelt Higgins wat er volgens hem is gebeurd. Zijn plaatje lijkt het meest te passen op wat we van het ongeluk weten.
Volgens hem is het een verhaal een combinatie van een ongeluk en heroïsch handelen.
Het derde boek dat ik over het onderwerp heb geraadpleegd, is het boek van Larry Vance. Ik heb het E-book gelezen en wil nu ook het papieren exemplaar kopen om de afbeeldingen beter te kunnen bestuderen.
Volgens Vance is de verdwijning het gevolg van een criminele handeling. Zijn conclusie is dat de gezagvoerder verantwoordelijk is voor de verdwijning van het vliegtuig.
Lees ook over de aanslag op de Twin Towers.
