Dit artikel is een verslag van mijn onderzoek naar graancirkels in Wiltershire, Engeland in 2011. Het was niet mijn eerste en zeker niet mijn laatste bezoek aan graancirkels en ik hoop dat dit verslag aanleiding voor je is om zelf ook een keer op onderzoek te gaan
Een graancirkel is een complexe, vaak geometrische vorm die wordt gevormd door het platdrukken van graan of een ander gewas. Ze ontstaan op mysterieuze wijze, meestal ’s nachts en vaak onder de neus van mensen die de graanvelden bewaken met nachtkijkers en camera’s.
Graancirkels verklaren?!?
De meeste graancirkels worden door mensen gemaakt. Er zijn echter ook graancirkels die waarschijnlijk niet kunnen worden toegeschreven aan mensenwerk.
Deze cirkels kunnen niet zo simpel worden verklaard. Sommige mensen geloven dat het een uiting is van buitenaardse wezens, van gedachtekracht of misschien het zijn boodschappen van moeder aarde zelf. Niemand weet het precies.
In deze velden vindt men soms bewijzen in de vorm wit poeder, schroeivlekken en geëxplodeerde graannodes. Er zijn verhalen van lichtbollen en/of flitsen die ’s nachts te zien zijn.
Bovenstaande video is gemaakt door John Wheyleigh. Het is een omstreden clip uit 1991, waarvan men tegenwoordig denkt dat het een video-edit is.
Objectief onderzoek naar graancirkels mogelijk?
Het is de vraag of men objectief onderzoek kan doen naar graancirkels. De mensen die het als hoax beschouwen, zijn even standvastig als de mensen die geloven dat hier iets mysterieus aan de hand is. Daarom eerst iets over mijn benadering van het fenomeen.
Ik ben geïnteresseerd in mysteries, maar zeker geen wetenschapper. Voor mijn onderzoek heb ik wat gangbare graancirkel-“raadsels” verzameld en gekeken wat ik hierover kon vinden bij mijn bezoek aan graancirkels.
Het wetenschappelijk onderzoek van W.C. Levengood en Nancy Talbott Dispersion of energies in worldwide crop formations leek me hiervoor wel een goed uitgangspunt evenals het boek Het raadsel van de graancirkels van Eltjo Haselhoff dat ik enkele jaren geleden heb gelezen. Dit laatste boek is alleen nog maar tweede hands te koop. Voor een overzicht kun je terecht bij bol.com.
Maar boven alles wilde ik plezier hebben aan de reis naar Engeland en de bezoeken aan de graancirkels. Ik hoop dat ik met deze pagina in staat ben dat plezier een beetje over te dragen.
Graancirkels bekijken vanuit de lucht
Voor wie lef heeft, is er een mogelijkheid om over de graancirkels heen te vliegen in een vliegtuigje van het Wiltshire Microlight Center. Het zijn piepkleine vliegtuigjes die opstijgen en landen op een airstrip in het gras. Piloot Martin, die heel wat vluchten heeft gemaakt, kan het ontstaan van graancirkels ook niet verklaren.
“Eén van de cirkels waar we overheen vliegen, is in een periode van een half uurtje geformeerd. Precies tussen de twee reguliere vluchten van 20 minuten die ik maak met mensen (zoals jullie), die de graancirkels vanuit de lucht willen bekijken.”
Het was een op het oog simpele cirkel van een meter of 30 doorsnede. Het middelpunt lag net naast het sproeispoor. De graancirkel leek van bovenaf een soort ingeweven patroon te hebben. Het had iets van een stereogram (3D plaatje) waar je lang naar moest staren om iets te zien.
Graancirkels vanaf de grond
We besloten de graancirkel te bezoeken. Vanaf de grond maakte het visueel weinig indruk. Het patroon dat van bovenaf zichtbaar was, vertaalde zich op de grond als een rommelig geheel van over elkaar liggende halmen. In het midden van de cirkel was geen bewijs te vinden van een hulpmiddel. Er was ogenschijnlijk geen haring of stok in de grond gestoken die voor een maker als leidraad had gediend.
Gevoelsmatig gebeurde er echter wel iets. Ik ervaarde de cirkel als rustgevend. Dat was opvallend, want andere cirkels die we hadden bezocht, hadden me ook wel eens hoofdpijn bezorgd. Het leek alsof deze cirkel een soort brug wilde zijn tussen de wereld van alledag en de “wondere wereld van de graancirkel”. Een prettig bijverschijnsel was dat de pijn in de knie, waar ik al weken last van had, opeens verdween. Had ik in de ochtend nog scherpe pijnscheuten gevoeld, de wandeling van 4 kilometer terug naar de auto was pijnloos!
Toch wel mysterieus…
Als we het verhaal van Martin mogen geloven was, deze graancirkel binnen een half uur gemaakt. Vanaf de lucht kun je een patroon zien, op de grond niet. Het prettige gevoel is een zuiver subjectieve waarneming en het feit dat mijn knie geen pijn meer deed was een prettige bijkomstigheid. Maar toch… ik begon echt plezier te krijgen in het onderzoek en open staan voor het magische aspect ervan, droeg daar zeker aan bij.
Een bijzondere graancirkel bij Honeystreet
Als we niet kilometers achter een tractor hadden gesukkeld, waren we waarschijnlijk nooit van de grote weg afgegaan om de longboats in Honeystreet te bekijken. Links rijden gaat prima, maar inhalen op die smalle weggetjes is niet mijn sterke punt. Als ik het kan vermijden, doe ik dat.
We liepen langs het kanaal en zagen aan de overkant ervan een formatie liggen. Na een kleine speurtocht op de kaart ontdekten we de ideale weg ernaar toe.
Deze formatie was een maand eerder ontdekt voordat hij helemaal af was. Voor veel mensen was dit een duidelijk bewijs dat het mensenwerk betrof. Laten we eerlijk zijn, buitenaardse wezens zouden de cirkel niet zo achterlaten om het een paar dagen later af te maken.
Toen wij arriveerden was de cirkel wel af. Wat het voorstelde wisten we op dat moment niet, maar hij voelde wel bijzonder. Hel leek ons complex met al die weggetjes en bochtjes en voor het eerst zagen we aan de zijkanten ook mini-cirkeltjes met het rechtopstaand graan nog in het midden. Later maakten we uit de lucht een foto van deze formatie. Hij was inmiddels al een beetje beschadigd.
In de cirkel viel me iets vreemds op: witte vlekjes.
Eerst dacht ik heel nuchter aan vogelpoep, maar ik besloot het toch wat beter te bekijken. Het was poederachtig. Bij gebrek aan een schoon reageerbuisje of flesje nam ik een halm mee waar wat wit poeder aan vast was gekleefd. De halm werd voorzichtig op de hoedenplank gelegd, misschien kon ik het poeder ergens laten onderzoeken.
Wit poeder in een graancirkel...
Wit poeder wordt vanaf 1996 gevonden in sommige graancirkels. Dr. W.C. Levengood heeft deze substantie onderzocht. Het blijkt een natrium-kalk-silicium (SiO2) verbinding te zijn (al weten we niet of het poeder dat wij vonden hetzelfde was).
Uit Wikiprebia
Amorf (niet gehydrateerd) siliciumdioxide wordt industrieel bereid door verdampen van siliciumdioxide bij zeer hoge temperaturen of door oxidatie van silicium of siliciumverbindingen. Het resultaat is een zeer volumineus en fijn verdeeld poeder.
Siliciumdioxide is de meest voorkomende siliciumverbinding en ook het hoofdbestanddeel van de aardkorst, hetzij in vrije vorm als kwarts of als onderdeel van silicaten zoals in veldspaat en kleimineralen.
Helaas was mijn witte poeder na twee dagen verdwenen en had ik alleen nog maar een halm op de hoedenplank liggen. Deze halm heb ik als aandenken mee naar huis genomen en het staat nu in een leeg flesje bier van Orval op een kastje in de logeerkamer.
Hoe werkt een wichelroede in een graancirkel?
Het winkeltje in Avebury is Luilekkerland voor liefhebbers van het mysterie. Toen we binnenkwamen rekende iemand net wichelroedes af. Die wil ik ook hebben, besloot ik en telde er een flink bedrag voor neer, want zulke winkeltjes weten wel van prijzen (vandaar de verwijzing naar de wichelroede hieronder).
Die middag met de nieuwe aanwinst op zoek naar graancirkel nummer 45. Dit is de 45ste cirkel die in 2011 gerapporteerd is in het crop circle café (Silent Circle in Yatesbury). Deze formatie was op 26 juli ontdekt en dat was nog geen week geleden. Een redelijk verse dus!
We werden ontvangen door een jonge man die 2 euro per persoon voor de boer wilde hebben. Dit is een normale gang van zaken als je een graancirkel bezoekt. Een vergoeding voor de boer wordt altijd gegeven en gewaardeerd.
Voor de gein wilde Marja (de meest nuchtere van ons drie) de “dowsing rods” (wichelroede) proberen. Met de twee koperen staken voor zich uit gestoken liep ze door de spoeisporen naar de graancirkel. Opeens een gilletje. “Ze bewegen!” En warempel, stapje terug en ze stonden recht, stapje vooruit en ze draaiden in haar hand.
We keken om ons heen en tot onze verbijstering waren er twee kleine graancirkeltjes tussen de sproeisporen te zien. Zo klein dat je ze makkelijk over het hoofd zag, maar voor de wichelroede waren ze blijkbaar duidelijk aanwezig!
Er waren geen voetstappen of geultjes te bekennen. De cirkels waren nog niet bezocht. Misschien waren ze zelfs nieuw gelegd!
Overigens toen we bij de grote formatie aankwamen was de wichelroede nog steeds erg actief. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets meegemaakt, ze leken een totaal eigen leven te leiden! Ik kreeg een ingeving dat deze cirkel iets met het activeren van chakra’s te maken had. Ook weer volkomen subjectief natuurlijk.
Er waren een paar interessante knopen in het graan. Gevlochten mandjes leken het wel. Maar het mooiste overzicht kregen we toen we er met Martin overheen vlogen. Wat een prachtige formatie was dit!
De graancirkel en het geroosterde vliegje
Meestal ben je alleen in een graancirkel of met je eigen groepje. Tenminste dat was onze ervaring. Maar er zijn ook georganiseerde reizen, zodat af en toe de inhoud van een touringcar in een formatie wordt geleegd. Vaak voeren dit soort groepen rituelen uit in het midden van een cirkel met gevolg dat er veren, stenen en soms ook briefjes in de cirkels liggen.
Het duurt nooit lang, want men wil op een dag blijkbaar meer plaatsen aandoen op een dag. De kring mediterende mensen wordt dan vrij snel ontbonden en de deelnemers mogen dan nog een minuut of 10 in de graancirkel rondlopen. Mogelijk dat deze mensen intuïtief zijn omdat meditatie in een graancirkel maakt dat je meer open staat en vaak dingen ziet die een ander over het hoofd ziet.
Dat was waarschijnlijk ook het geval met de persoon die dit dode vliegje (of misschien was het een ander beestje) ontdekte dat verkleefd was aan een graanhalm. Het lijkt verschroeid, alsof het op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was.
Beschuldigd van vandalisme!
Een bizarre ervaring hadden we in een formatie in de buurt van Devizes. Dit was de formatie waar we ook de dode vlieg in hadden gevonden.
De groep die voor ons was gearriveerd had ervoor gezorgd dat de boer naar het veld was gekomen. Dat is voor de boer toch de beste manier om er zeker van te zijn dat hij geld krijgt, een graancirkel is schadelijk voor het gewas en je delft al gauw een 1000 tot 2000 euro aan inkomsten. Als iedereen de boer een paar euro geeft is het leed minder groot.
Vlak voordat we de formatie in wilden lopen zagen we twee dunne lijnen. Eén van ons besloot de lijn te gaan volgen waarop de boer op ons af kwam rennen. Hij was ervan overtuigd dat we zijn gewas aan het vertrappen waren. Al snel zag hij dat wij in twee minuten nooit verantwoordelijk konden zijn voor deze extra lijnen.
We raakten in gesprek en hij wist ons te vertellen dat deze lijnen voor hem nieuw waren. De dag ervoor hadden ze er zeker niet gelegen.
Hij liet ons een foto van de formatie zien.
Zijn theorie over de nieuwste lijnen was dat jongelui op motorfietsen door het veld hadden gereden, want de lijn was eigenlijk te dun om te lopen. Inmiddels was onze groepsgenoot teruggekomen en ze wist ons te melden dat de lijnen zomaar in het niets stopten. Geen motorfietsen, dus.
De boer bleef een poosje praten en bood een paar keer zijn excuses aan.
Ook dit leek een ingewikkelde formatie. De grote cirkel bestond uit halmen die een soort vlechtpatroon vormden. Vanuit de lucht leek dit wel kantwerk. De boer vertelde over hoe hij dacht dat dit was gelegd. Eerst naar links, toen naar rechts… ‘t klonk logisch tot we van bovenaf zagen hoe precies het patroon was.
Verlengde, gebogen en geëxplodeerde halmen
Uit het onderzoek van W.C. Levengood blijkt dat er vaak iets aan de hand is met de knooppunten van de halmen. Vaak lijken ze uitgerekt of geëxplodeerd. Een mogelijke verklaring is de ontwikkeling van hitte. Als je een graanhalm in de magnetron doet, krijg je ongeveer hetzelfde effect.
Tijdens ons bezoek hebben we ons over menige graanhalm gebogen, maar troffen niets bijzonders aan.
Graancirkels in 2020 – door het coronavirus gebeten?
Ook in 2020 zijn er 45 graancirkels opgedoken in Engeland. Als deze graancirkels door en voor mensen worden gemaakt dan hebben ze in het coronajaar nauwelijks aandacht gekregen, omdat het niet mogelijk was ze te bezoeken.
Laten we hopen dat er de komende zomer weer naar Engeland gereisd kan worden.
Graancirkel etiquette
Formaties verschijnen in de zomerperiode zowel in graanvelden, maisvelden of koolzaadvelden. Houd rekening met het feit dat deze velden voor de boeren een bron van inkomsten zijn. In het algemeen zijn de boeren niet zozeer boos over het feit dat er een formatie op hun land is, maar de manier waarop bezoekers zich gedragen is een bron van irritatie.
In de meeste toeristenbureaus tref je dan ook een crop circle etiquette boekje aan. Hierin lees je wat je moet doen als je een formatie bezoekt. Hieronder een samenvatting:
Etiquette
1.Zoek de boer en betaal hem
Vaak hebben de boeren ook een soort spaarpot op het land staan waarin je geld kunt achterlaten. Betaal minimaal 2 pond per persoon. Hierdoor draag je bij aan de schade die de boer heeft omdat hij het stuk land waar de formatie ligt niet meer kan oogsten. Als een boer niet wilt dat je de formatie bezoekt dan respecteer je dit en vertrek je zonder met hem hierover in discussie te gaan. Wees respectovol!
2. Bezoek de formatie als het rustig is
Soms zie je dat er al veel mensen aanwezig zijn in een graancirkel. Dit is niet prettig voor jezelf (het bezoeken ervan is een bijzondere ervaring), maar teveel mensen maakt dat er ook extra beschadigingen kunnen optreden. Het advies is om later terug te komen. De mooiste tijd om een cirkel te bezoeken is sowieso vroeg in de ochtend.
3. Loop altijd over de ‘tramlines’ of sproeisporen
Om bij de formatie te komen neem je niet zomaar de kortste weg. Je doet er alles aan om de schade voor de boer te beperken, dus loop je over de het sproeispoor. Dit zijn de lijnen die de wielen van de tractoren maken als ze het land bewateren.
2.Let op je kinderen
Een graancirkel is geen speelweide. Let erop dat je kinderen niets kapot maken of andere mensen tot last zijn. Mensen kunnen (terecht!) geïrriteerd reageren op gillende en rennende kinderen in een formatie.
5. Laat de hond thuis
Neem geen dieren mee in graancirkels!
6. Laat geen afval achter
en mocht je afval van anderen vinden, help dan mee om de graancirkel netjes te houden.
7. Rook niet
Het is absoluut verboden om te roken in een graancirkel. Vuur in de droge graancirkels is vragen om ellende.
8. Sluit de hekken achter je
Praktische informatie
Online kun je je goed voorbereiden op waar je graancirkels kunt vinden. Als je zoekt kom je al gauw op sites waar de laatste formaties op te vinden zijn. Soms met coördinatoren, die je op je gps kunt instellen. Mijn favoriete site is cropcircleaccess.com van Monique Klinkenberg. Monique was een succesvolle zakenvrouw voordat zij alles opgaf om op zoek te gaan naar de oorsprong van graancirkels en in Engeland ging wonen.
In de zomer kun je naar het crop circle centre om de laatste informatie op te halen. Ter plekke heb je in de zomermaanden een leuke tentoonstelling over het fenomeen. Het adres is:
Crop Circle Exhibition & Information Centre
Honeystreet Mill Café
Honey street, near Alton Barnes, Pewsey SN9 5PS Wiltshire United Kingdom
